Na Wzgórze Świątynne niemuzułmanie mogą wejść tylko od strony Ściany Płaczu po drewnianej kładce. Podobnie jak i w przypadku Ściany Płaczu tak i tu konieczne jest przejście przez kontrolę na bramkach. Wyznawcy judaizmu mają podobno zakaz wchodzenia na Wzgórze Świątynne wydany przez naczelnego rabina Izraela, ponieważ Żydzi wierzą, że znajduje się tutaj nadal Arka Przymierza i istnieje ryzyko, że mogą po niej nieumyślnie przejść, co byłoby świętokradztwem.


To tutaj na górze Moria Abraham miał złożyć w ofierze swojego syna Izaaka. Król Salomon na pamiątkę tego wydarzenia wzniósł w tym miejscu Pierwszą Świątynię Jerozolimską w 957 r. p.n.e. W świątyni tej umieszczono Arkę Przymierza, służącą do przechowywania tablic z Dekalogiem wręczonych Mojżeszowi przez Boga. Świątynia została jednak zburzona przez Babilończyków w 586 r. p.n.e. Drugą Świątynię Jerozolimską wybudowano w 515 r. p.n.e. Po powstaniu żydowskim w 70 r n.e. Rzymianie zburzyli świątynię, a na jej miejsce postawili własną poświęconą Jowiszowi. W 637 r. Arabowie zdobyli Jerozolimę, czyniąc ją trzecim miastem islamu po Mekce i Medynie. Pod koniec VII w. muzułmanie wznieśli Kopułę na Skale, która kryje w sobie szczyt Góry Moria. Nie jest meczetem, ale rodzajem pomnika. Sama Kopuła pokryta jest złotem, a ściany zdobią misterne mozaiki.


W tym samym okresie wybudowano obok meczet Al-Aksa, który może pomieścić do 30 tysięcy wiernych. Od tamtej pory Wzgórze Świątynne jest w rękach wyznawców islamu i dlatego wejście do świątyń możliwe jest tylko dla muzułmanów. Mogliśmy je więc podziwiać wyłącznie z zewnątrz.

Obok Kopuły na Skale znajduje się niewielka Kopuła Łańcucha. Podobno wyznacza centrum świata.


Na placu świątynnym znajduje się również Kopuła Dusz – grota, w której mają się gromadzić dusze przed Sądem Ostatecznym.

Muzułmanie wierzą również, że na Wzgórzu Świątynnym prorok Mahomet dostąpił wniebowstąpienia. Upamiętnia to Kopuła Wniebowzięcia znajdująca się blisko Kopuły na Skale.

Arkady wieńczące schody prowadzące na plac świątynny zwane są Mawazin (wagi). Według wierzeń na arkadach będą zawieszone wagi, dzięki którym zważone zostaną dusze ludzi, a wynik zadecyduje o wstępie do raju.



Spacer po placu świątynnym był również niezwykłym przeżyciem. Pamiętam spokój jaki mi towarzyszył. Przyczyniła się do tego zapewne świadomość, że jest się w niezwykłym miejscu oraz fakt, że byliśmy na rozległym placu prawie sami, nie licząc kilku grupek turystów. To są zalety podróżowania poza sezonem z czego jest mi dane rzadko korzystać.


Podobnie jak pod Ścianą Płaczu trzeba pamiętać o odpowiednim ubiorze. Szczególnie dotyczy to kobiet, które powinny mieć zakryte włosy oraz wszystkie części ciała. Kobieta i mężczyzna nie mogą się również dotykać, o czym szczególnie trzeba pamiętać przy robieniu wspólnych zdjęć. Osobiście mogłem się o tym przekonać. Wiedziałem o tym zakazie, ale mimo to ręka automatycznie objęła żonę, co wywołało reakcję stojącego w pobliżu strażnika. Są to ich zwyczaje i trzeba je szanować bez głębszego analizowania ich sensu.
Na więcej fotografii zapraszam na stronę: